Kevin Bauer
Levende kunstenaar
Bauer's praktijk is in de kern een continu onderzoek naar vorm, in termen van traditionele beeldhouwkunst: hoe volume zich verhoudt tot ruimte, tot andere volumes in de ruimte en hoe mensen zich tot beide verhouden. Hij stelt zijn sculpturen samen uit losse elementen, waarbij hij streeft naar composities die overkomen als prototypes, als stappen in een proces van eenvolgende configuraties.
Zijn sculpturen spelen met de beeldtaal van praktische functionaliteit, een vertrouwdheid die ze verbindt met industrieel ontwerp, architectuur en constructie. Het materiaal dat hij onderhanden neemt ondergaat vaak een transformatie: het praktische wordt esthetisch, wat gefixeerd lijkt blijkt kneed- en vervormbaar en statische vormen worden dynamisch. Hij bevraagt de objecten die ons omringen: hoe verhoudt hun functie zich tot de elementen waaruit ze zijn opgebouwd? Hij verdraait en transformeert onderdelen die industrieel worden geproduceerd, decontextualiseert ze, verwijdert hun praktische toepassing en gebruikt ze als visuele elementen. Zijn maakproces wordt gestuurd door ‘materiële intuïtie’. Tijdens en na de kunstacademie begon hij een werk vaak met gevonden voorwerpen en materialen, die hij deconstrueerde en aanpaste of imiteerde. Inmiddels probeert hij zelf zoveel mogelijk elementen in zijn sculpturen te maken. Daar komen zowel handwerk en ambachtelijke technieken als industriële processen bij kijken. Tegenwoordig vervaardigt hij vrijwel alle onderdelen van het werk zelf, waarbij hij verschillende technieken toepast, van traditionele giettechnieken tot industriële processen.
Door middel van experimenten verkent hij de eigenschappen van een breed scala aan materialen. Hij speelt met de typische, herkenbare visuele en tactiele kwaliteiten van materialen, met als doel dynamiek en onvoorspelbaarheid te creëren door juxtapositie, gelijkenis, simulacra en sterke contrasten tussen organische en geometrische vormen, oppervlakken, ruwheid en finesse. Hij probeert met enige ironie te verwijzen naar industriële massaproductie en consumentisme en het onderscheid dat we maken tussen functionele en niet-functionele objecten: de onderliggende categorisering die ook onze definitie van beeldende kunst bepaalt. De ontworpen omgeving waarin we leven, de maakbaarheid van onze fysieke leefomgeving, is het onderwerp waar hij over nadenkt en vraagtekens bij wil zetten.
